Miłość wydaje owoce

Nawrócenie jest podstawowym warunkiem szczęśliwości wiecznej. Ono winno być odpowiedzią na Bożą miłość, a zarazem owocem ludzkiej miłości ku Bogu skierowanej. W każdym momencie bytowania na ziemi duchowa kondycja człowieka skażona jest grzechem, stąd nawrócenie dotyczy wszystkich, którzy uczestniczą w pielgrzymce wiary przez doczesność.

Wsłuchiwać się w głos miłości

         „To jest mój Syn, Wybrany, Jego słuchajcie” (Łk 9,35). Nie można wyobrazić sobie wyższego autorytetu, jak autorytet samego Boga Ojca, potwierdzającego posłannictwo mesjańskie Chrystusa.

         Niekiedy ogarnia nas zazdrość wobec Apostołów. Oni byli świadkami tak wielu niecodziennych wydarzeń związanych z osobą Jezusa, jak to na Górze Tabor. Kiedy pomyśleć jeszcze o tych trzech wybrańcach: Piotrze, Jakubie i Janie (por. Łk 9,28b), tym większa nasza zazdrość.

Miłość przezwycięża pokusy

         Błądzenie jest rzeczą ludzką. Człowiek jest grzeszny i ciągle narażony na pokusy. Oto prawda o człowieku. Tego, pomimo że jest to skazą na naszej naturze, nie da się z ludzkiej kondycji wymazać. Nawet Chrystus u progu swojej publicznej działalności, modląc się na pustyni, doznał jako człowiek szatańskich pokus: pokusy łatwego chleba, pokusy panowania i pokusy osobistej chwały.

ETYKA I OPTYKA

Rok temu przeszedłem operację usunięcia zaćmy z jednego oka. Zmieniło to znacząco mój sposób widzenia rzeczywistości.

Zaćma rozwija się stopniowo. Na początku przecieramy okulary, ponieważ wydaje się nam, że mamy brudne szkła. Później się przyzwyczajamy i znajdujemy kąty, pod którymi lepiej widać, aż w końcu okulista mówi: Ma pan zaćmę.

Kiedy opatrunek został zdjęty i soczewki dopasowane, byłem zachwycony ostrością widzenia. Zamiast czegoś niewyraźnego, zamglonego, jakby oglądanego przez okulary, na których rozmazano resztki masła ze śniadania, zobaczyłem rzeczywistość pełną szczegółów i nowego blasku. Właśnie to było uderzające: szczegółowość i blask. Rzeczy lśniły. W Biblii często jest mowa o blasku, na przykład szata Jezusa podczas przemienienia na górze Tabor była lśniąco biała. To nagłe przejście od zamglenia do lśnienia uświadomiło mi, że blask to jakość, którą można zobaczyć.