- Odsłon artykułów:
- 609313
Chrześcijańskie oblicze rodziny
Przypowieść o dwóch synach kieruje naszą myśl ku rodzinie, która jest podstawową komórką życia społecznego, i która tworzy „Kościół domowy”. Od jej kształtu zależy przyszłość każdej społeczności, także Kościoła. Rodzina to przestrzeń formowania się kolejnych pokoleń, tak od strony ludzkiej, jak i od strony życia wiary. Być może ojciec z przypowieści o dwóch synach przeżył i zawód, i wychowawczą porażkę. Zapewne zadawał sobie wiele pytań o błędy wychowawcze, o brak szacunku i posłuszeństwa ze strony synów, może nawet o swoją przyszłość – nazwijmy to bezpośrednio - starość.
Chrześcijański sposób korzystania z wolnego czasu
Każdy czas jest darem Boga. Darem, którego nie można przecenić. Także czas odpoczynku, wakacji, urlopów ma wymiar Bożego daru, nawet Bożych zadań wobec człowieka. Odpoczywając niejako naśladujemy samego Boga, który przecież pracował sześć dni, zaś siódmego odpoczął (por. Wj 20,11). I Pan Jezus zalecił wypoczynek rozradowanym sukcesami ewangelizacyjnymi Apostołom. Mieli pójść na miejsce osobne i odpocząć nieco.
Troska o katechizację.
Umiejętność przebaczania. Jakże potrzebna sprawność człowieka, wręcz cnota. Przebaczyć. Cóż to znaczy? Czy tylko nie żywić urazy wobec winowajcy? Pewnie więcej, bo prawdziwie wybaczyć znaczy nawet zapomnieć. Wybaczyć. A ile razy? „Czy aż siedem razy? Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy” (Mt 18,21-22). Wybaczyć siedem razy to wiele, siedemdziesiąt siedem razy to heroizm. Siedem w języku biblijnym oznaczało nie tylko liczbę, ilość, ale także doskonałą pełnię. Tyle, ile trzeba. Więc wybaczyć zawsze i bez wyjątku. Taka jest katecheza Jezusa o umiejętności i cnocie przebaczania. Wymagający jest Chrystus. Niełatwą jest też Jego Ewangelia.
Chrześcijańskie oblicze szkoły
Nauka – odwieczne zadanie człowieka. Nie ma chyba w życiu poszczególnych ludzi takiego czasu, w którym nie musieliby się czegoś uczyć. Nauka ma posmak nieśmiertelności, a jej pragnienie czyni człowieka ciągle młodym. „Początkiem jej najprawdziwszym – pragnienie nauki, a staranie o naukę – to miłość. Miłość zaś – to przestrzeganie jej praw, to rękojmia nieśmiertelności, a nieśmiertelność przybliża Boga” (Mdr 6,17-19).
Zadania świeckich w dziele ewangelizacji
Podstawowa misja Kościoła to ewangelizacja, czyli niesienie prawdy o Chrystusie i Jego dziele zbawienia do wszystkich ludzi i narodów. Jest to zadanie, które zlecił sam Chrystus rozstając się z Apostołami: „Dana mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przekazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata” (Mt 28,18-20). Jest więc to misja samego Chrystusa, przekazana Apostołom, a przez Kościół podjęta.