Bądźmy solą ziemi

Jezus zawsze starał się być bliskim człowiekowi. Tak bliskim, że nawet najgłębsze prawdy o królestwie Bożym starał się tłumaczyć prostymi znakami. Ideał prawego człowieka ukazał między innymi przez symbolikę soli i światła.

Żyjmy w świetle Słowa Bożego

I pałeczka została przekazana. Jezus rozpoczął swoją publiczną działalność wtedy, gdy dowiaduje się o uwięzieniu Jana Chrzciciela (por. Mt 4,13.17). Słowo Boże nie może przestać rozbrzmiewać. Wciąż muszą być słyszalne (także w dzisiejszych czasach) słowa: „Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie” (Mt 4,17). Nie skończyła się więc misja Jana Chrzciciela. Nie mogła się bowiem skończyć, bo on był jedynie poprzednikiem Jezusa, zaś jego działalność – przygotowaniem „dróg” dla nadchodzącego Mesjasza.

Ubogacajmy się wzajemnie

         Wzór doskonałości przepiękny zostawił Chrystus w nauczaniu o błogosławieństwach. Ów ideał nie został ogłoszony tylko dla jakiejś części społeczeństwa (Mt 5,1-2). To propozycja dla wszystkich. Propozycja szczęścia. Czym jest więc szczęście? Najprościej mówiąc, to odrzucenie tego, co przemijające i złudne. Trudno w krótkiej zadumie omówić dokładnie wszystkie osiem błogosławieństw. Spróbujmy uczynić to choćby hasłowo.

Bądźmy świadkami Baranka

         Może i z pewnym przyzwyczajeniem witamy kolejny tytuł, kolejne imię Syna Bożego: Baranek Boży. Dla nas to przyzwyczajenie, bo wielokrotnie ten tytuł pojawia się w tekstach liturgicznych. Dla świadków tego wydarzenia przed ponad dwoma tysiącami lat mogło to być wielkim zaskoczeniem. Tym bardziej, że określenie „Baranek Boży” nie było znane w Starym Testamencie. Jednak można poszukiwać pewnych analogii w ofierze z baranka, składanej codziennie rano i wieczorem w świątyni (por. Wj 29,38-41) i barankiem paschalnym spożywanym przez Izraelitów w wieczór poprzedzający wyjście z Egiptu (por. Wj 12,3-11).