Posłuszni jedynie Bogu

Przebiegłość to cecha charakterystyczna faryzeuszów Jezusowego czasu. Pragnienie, by pochwycić Go na słowie, przenikało do głębi ich jestestwa. A On z każdej takiej potyczki wychodził zwycięsko.

Tym razem okazją, by sprawdzić Chrystusa, a zarazem postawić Go wobec moralnego dylematu, okazała się sprawa podatku, bezwzględnie egzekwowanego przez Rzymian. Ortodoksyjni Izraelici płacenie podatków uważali za religijną zdradę. Było to jakby aprobatą panowania pogan nad narodem wybranym.

Przyjąć dar komunii z Bogiem

Obraz uczty z przypowieści na pewno trzeba odczytywać w kontekście czasów mesjańskich jak również w perspektywie eschatologicznej, czyli królestwa niebieskiego. Może najpierw warto wejść w kilka szczegółów kulturowych związanych z przygotowaniem uczty we wschodnich zwyczajach, by później wyciągnąć z tegoż prawdy dla naszego życia.

Trwajmy w przyjaźni z Bogiem

Czytając przypowieść o przewrotnych rolnikach ma się wrażenie, że to jakiś kryminał, który na pewno zakończenie powinien znaleźć w sądzie. Powodów ku temu jest przynajmniej kilka. Po pierwsze nieuczciwi rolnicy, nie dopełniający warunków umowy dzierżawnej. Po wtóre owi rolnicy nie tylko nie oddają słusznie należnej dzierżawy, ale dopuszczają się fizycznej przemocy wobec wysłanników właściciela; przemocy, która nabrała nawet krwawego kolorytu (por. Mt 21,35). Nieuczciwość i żądza dóbr materialnych popychają nawet do morderstwa dokonanego najpierw na sługach właściciela, wreszcie na jego synu, którego – przynajmniej w zamyśle właściciela – powinni uszanować (por. Mt 21,37). Konsekwencje takiego postępowania są łatwe do przewidzenia – sprawiedliwa i surowa odpłata wobec niewdzięczników (por. Mt 21,41).

Otwórzmy szeroko oczy serca

Można coś przyjmować z naiwnością. Można także nad tą samą rzeczywistością dywagować, roztrząsając wszelkie za i przeciw, a także różne obiektywne i subiektywne uwarunkowania odbioru informacji. Jest jeszcze inne pojmowanie: prostota wiary, która pozwala być uczestnikiem Bożego Objawienia.

„Prostaczkowie” – szczególni ludzie. W zewnętrznym pojmowaniu określenie to kojarzy się to negatywnie, wręcz z prostactwem. Jednak nie tak należy je rozumieć. Lepiej łączyć je z prostotą i pokorą.